آینده انرژی جهان

سوخت‌های فسیلی بزرگترین منبع انتشار کربن دی‌اکسید بوده و همچنان مصرفشان رو به افزایش است. در دهه اخیر به طور متوسط سالانه 1 درصد به حجم کربن دی‌اکسید منتشر شده در جو افزوده شده است. باتوجه به بحران کرونا پیش بینی میشود آلایندگی‌های ناشی از انتشار این گاز در سالیان آتی با سرعت بیشتری افزایش یابد شود.

اما همچنان گذار به انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند به مقدار چشم گیری، از آلایندگی‌ها بکاهد و تا حد بسیار خوبی افزایش دمای جهانی را در حد زیر 2 درجه سانتی گراد که در توافق‌نامه پاریس مشخص شده نگاه دارد. طبق محاسبات صورت گرفته، کاهش 70 درصدی انتشار کربن دی‌اکسید تا سال 2050 ما را به افزایش دمای 2 درجه می‌رساند و با کاهش 100 درصدی می‌توانیم به حداکثر 1.5 درجه افزایش دمای جهانی دست پیدا کنیم.

در ادامه به ارائه خلاصه‌ای از چشم اندازهای وضع شده برای آینده‌ای بدون کربن می‌پردازیم.

به صفر رساندن انتشار آلاینده کربن دی‌اکسید

با بررسی سطوح عمیق‌تری از چشم اندازهای کربن زدایی، اهمیت نقش تکنولوژی‌های نوظهور کاهنده انتشار کربن در بخش‌های کشتی‌رانی، هوایی و سایر صنایع پر مصرف بیشتر می‌شود. در این مرحله اقدامات کلیدی عبارتند از:

• الکتریکی کردن فرایند حمل و نقل و گرمایش
• بهره‌گیری از هیدروژن تولید شده از منابع تجدیدپذیر
• بهبود زنجیره تامین با بهره گیری از سوخت زیستی
• روی آوردن به اقتصاد چرخشی
• به حداکثر رساندن بهره‌وری‌ها
• تغییر رفتار

سرمایه مورد نیاز

برای گذار سیستم‌های انرژی،‌ یارانه‌ها و سرمایه گذاری‌ها در بخش سوخت‌های فسیلی باید به سمت انرژی‌های تجدید پذیر هدایت شوند. برای این گذار باید بیش از 80 درصد از کل سرمایه‌گذاری‌ها در حوزه انرژی به انرژی‌های تجدیدپذیر، افزایش بازده انرژی، الکتریکی کردن مصرف کننده نهایی، ارتقا شبکه‌های برق و منعطف کردن آنها اختصاص یابد. سناریوهای گذار انرژی تا 70% کاهش آلایندگی، مجموعا تا سال 2050 به 110 تریلیون دلار سرمایه احتیاج دارد و برای به صفر رساندن 20 تریلیون دلار دیگر نیز نیاز است. مطابق برنامه ریزی‌های صورت گرفته حدود 30 درصد این سرمایه‌ به انرژی‌های تجدید پذیر اختصاص می‌یابد.

ارزیابی اقتصادی

از جنبه اقتصادی این گذار باعث کاهش چشم‌گیر هزینه‌ها خواهد شد و در سناریوهای مختلف تا 8 برابر هزینه‌های صورت گرفته، موجب صرفه جویی در هزینه‌های دیگر خواهد شد.

این سیاست‌‌های حمایتی و سرمایه گذاری‌ها سرعت رشد اقتصادی را افزایش می‌دهد. تولید ناخالص جهانی با پیشرفت مطابق این سناریو 2.4% بیشتر از حالت پایه خواهد بود و در سال 2050 به بیش از 207 تریلیون دلار خواهد رسید ( حدود 2.4 برابر مقدار فعلی).

اشتغال‌زایی

نکته مثبت دیگر آنکه توسط این گذار، در تمام دنیا، تعداد مشاغلی که ایجاد می‌شود بسیار بیشتر از مشاغلی است که از بین خواهند رفت! مشاغل مرتبط با انرژی‌های تجدید پذیر تا سال 2050 چهار برابر خواهد شد و به حدود 42 میلیون شغل در سراسر جهان خواهد رسید.

اثرگذاری

از دیگر مزایای این گذار، بهبود کیفیت زندگی مردم تمام نقاط دنیا از نظر اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی خواهد بود.

روند رشد نیروگاه‌های تجدیدپذیر

مطابق آمار ایرنا، از سال 2010 تا 2020 ظرفیت نصب نیروگاه‌های خورشیدی 17 برابر، بادی 4 برابر، اقیانوسی 2 برابر، آبی 1.3 برابر، زمین گرمایی 1.4 برابر و زیست توده 1.9 برابر شده است.

نمودار زیر ظرفیت جدید نصب شده نیروگاه‌های تجدیدپذیر و فسیلی را در سالیان مختلف مقایسه کرده است.